Voor Geoff

Mijn trouwe vriend, mijn schaduw

Bijna veertien jaar aan mijn zijde,
vier poten, één ziel, een trouwe gids.
Jij kende mijn stilte, mijn vreugde, mijn lijden,
zonder woorden wist je wie ik was, en wat ik vergat.

Je ogen spraken zachtheid,
je blaf was als thuis.
Jij was mijn ochtendgroet,
mijn rust in de avond,
mijn reden voor lachjes
op de moeilijkste dagen.

Nu is het stil,
de riem hangt leeg,
de mand is koud,
maar in mijn hart hoor ik nog steeds
het tikken van je poten op de vloer,
het zachte zuchten in je slaap.

Ik mis je, vriend,
zoals alleen wie liefheeft kan missen.
Toch weet ik –
ergens ren je vrij,
zonder pijn, zonder tijd,
onder velden van licht
waar ik je ooit weer zal zien.

Dank je, Geoff,
voor alles wat je gaf,
voor liefde zonder vragen,
voor leven zonder spijt.
Je was niet zomaar een hond –
je was familie.
Je blijft bij me,
voor altijd.