Deze week geen speciale uitjes of bezoekjes voor Floris. Een rustige week vinden wij. Maar vindt Floris dat ook? Als ik me probeer te verplaatsen in het kleine Drentje dat nu aan mijn voeten ligt, weet ik zeker dat hij dat heel anders beleeft. Het is elke dag een feestje voor hem. Drukke agenda of niet..
Iedere ochtend worden we door hem verwelkomt of we een week weggeweest zijn. Een eventueel ochtendhumeur houdt echt geen stand als je met zoveel enthousiasme wordt begroet. Voor de duidelijkheid ; de rest van de roedel is ook heel blij maar je ziet ze denken; Floor, doe normaal, ze (wij dus) komen elke dag weer terug!
Het blijft pachtig om te zien hoe snel de roedel op elkaar is ingespeeld. Hij leert elke dag van de anderen. Ook de minder goede dingen maar dat hoort erbij. Zo klimt hij op schoot en wast je oren. In dit geval letterlijk… Want ja, Geoff doet dat ook. Als de vaatwasser gevuld wordt, staan er nu 5 Drenten vooraan. Wordt er gekookt, dan staat er een complete keukenbrigade paraat. Slapen gebeurt op de bank. Onze bank wel te verstaan. Waarom ? De rest van de roedel doet het toch ook…
Dat Floris graag buiten is, is geen verrassing. Je merkt dat hij dit van jongs af aan gewend is. Of het nu in de tuin is of in het veld, Floris heeft het naar zijn zin. Zoals hij deze week geholpen heeft in de tuin. Op zijn manier werd de klimop gesnoeid en het perkje omgespit. Dat wij daarna de tuin nog moeten opruimen, bekijkt hij geïnteresseerd vanaf zijn kussen.
Dat hij tijdens het tuinieren op takjes kauwt is natuurlijk niet zo vreemd en soms heeft hij een steentje te pakken. Een steentje komt hij vaak brengen. Echter het laatste steentje wat hij bracht, was zijn eigen kies. Een van de laatste puppykiezen want het wisselen is bijna klaar. Heel fijn want dan kunnen we verder gaan met de jachttraining!
Iedere keer als Floris alleen met ons in het veld loopt, zie je dat hij zekerder wordt. Zonder de steun van de roedel is het toch anders. We doen spelletjes met hem. Verstoppertje spelen vindt hij prachtig net als vooruit rennen en op commando terugkomen. Bij de laatste wandeling kwam hij een hele lieve kleine Heidewachtel dame tegen. Goed voor de sociale contacten. Maar wat een charmeur is Floris. Dat wordt wat als hij volwassen is! Deze week was, als ik het probeer te bekijken als Floris, toch best druk…
[Best_Wordpress_Gallery id=”7″ gal_title=”Week volgens Floris”]