Deze week schrijf ik alweer het 13e blog over Floris. Niets negatiefs over deze 13e, want ik vind het nog steeds leuk om over Floris te schrijven en ik hoop dat er nog vele blogs met de belevenissen van Floris zullen volgen. Maar soms is er een week met weinig belevenissen en moet ik nadenken wat Floris de afgelopen dagen heeft beleefd of beter gezegd wat wij hebben beleefd met hem.
Een ding is zeker; saai is het nooit! En beloofd is beloofd; elke zondag is er een blog met de belevenissen met Floris. Dus ik heb een deadline.
Over deadlines gesproken; Floris heeft ze ook. Eigenlijk heeft hij ze ons gesteld. Het begint al ’s morgens. Als wij denken iets te kunnen uitslapen, denkt Floris daar anders over. Zo rond half acht is hij wakker en dat laat hij merken door tegen het deurtje van zijn bench te duwen. En dat wordt steeds dwingender.
Dat houdt hij een half uur vol, zo tot de klok van acht uur dan vindt hij het echt welletjes. Wij worden dan vriendelijk verzocht om op te staan. De rest van de roedel heeft zich dan al achter Floris geschaard. Overigens weten wij dat Geoff een bench kan open maken, maar waarschijnlijk vindt hij het prima dat de puber Drent daarin zit, want hij heeft Floris nog niet geholpen om uit de bench te komen.
De volgende deadline is het ontbijt; direct na de eerste plasronde van de dag moet er ontbeten worden. Wordt het iets later dan gepland dan worden we er direct op gewezen dat er een rammelende maag in het spel is. Voor je voeten lopen is iets wat Floris dan heel goed kan. Zelfs als je dan per ongeluk op zijn voeten staat, interesseert hem niets. De ontbijtdeadline moet gehaald worden.
Al schrijvend en nadenkend over dit blog moet ik zeggen dat er op een dag veel deadlines zijn. Het uitje van de dag bijvoorbeeld. Velen weten dat wij dagelijks met de roedel erop uit gaan. Lekker een stuk wandelen of het veld in voor een jachttraining of wat zoekspelletjes.
Vaak plannen wij deze uitjes in de ochtend. Mocht het een keer zo uitkomen dat het de middag wordt , dan moeten we Floris en de rest van de roedel wel even melden dat de wandeldeadline verschoven is naar de middag.
Die deadlines van onze roedel kan ik vertalen naar de regelmaat waarmee wij onze honden hebben opgevoed. Elke dag heeft een vast patroon en dat patroon wordt herhaald. Dus de honden gaan dat herkennen en onthouden het. Je begrijpt het al; Deadline? Wij missen er geen één!